نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دکتری زبان و ادبیات فارسی، دبیر آموزش و پرورش منطقه 9 شهر تهران. seidezahrahosseini@gmail.com

چکیده

در گفتار متن­های آوینی گفتمان عرفانی، ادبیات کلاسیک و ادبیات پایداری دیده می­شود؛ بنابراین برای فهم بهتر آثار وی که نمونه­ای برجسته از ادبیات پایداری معاصر است باید ارتباط بینامتنی عرفان و ادبیات کلاسیک موردتوجه قرار گیرد. بر همین اساس در این مقاله با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی با رویکرد مقایسه‌ای به بررسی تأثیرپذیری گفتارمتن­های آوینی از متون کهن ادب فارسی به‌ویژه عرفان پرداخته شده­ است. بدین‌منظور بن­مایه‌های عرفانی مانند عشق، ایثار و لقاءالله را به‌عنوان مهم‌ترین شاخص­های عرفانی مشترک گفتارمتن­های مرتضی آوینی و عرفان در نظر می­گیرد. میزان و نحوۀ تأثیرپذیری آوینی از این بن­مایه­ها در متون کلاسیکِ عرفانیِ فارسی مانند مثنوی، کلیات شمس و دیوان حافظ بررسی می­گردد. نتایج این پژوهش مؤید این است که آوینی با استناد به مشاهدات خود از جنگ، به مضامین عرفانی کلاسیک، صورت‌بندی معاصر ویژه­ای بخشیده و به این مفاهیم جنبه­ای پویا و زنده داده ­است. همچنین میزان تأثیرپذیری گفتارمتن­های روایت فتح (گنجینه آسمانی) از ادبیات کلاسیک عرفانی به‌خصوص متون ذکرشده به‌اندازه‌ای زیاد است که گاهی به نظر می­رسد این متن­ها به‌نوعی بازنویسی متون کلاسیک عرفانی به زبان امروزی است. ذوق هنری آوینی در کنار مطالعات گستردة وی در متون ادبیات فارسی چنین اثری را خلق کرده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An explanation of the homology of Avini's speech in mystical texts with an approach to classical Persian mystical works

نویسنده [English]

  • seidezahra hosseininia

Hosseininia, Seidezahra, Ph.D. in Persian language and literature, Secretary of Education, District 9, Tehran. seidezarahosseini@gmail.com

چکیده [English]

In the Avini’s texts, mystical discourse, classical literature and sustainability literature can be seen. Therefore, in order to better understand his works, which are a prominent example of contemporary sustainability literature, the intertextual relationship between mysticism and classical literature should be considered. Accordingly, in this paper, the influence of the speech of Avini’s texts on the ancient texts of Persian literature, especially mysticism, has been investigated using the comparative, descriptive and analytical methods. In this regard, mystical foundations such as love, Sacrifice and Leghaallah as the most important common mystical indicators between the speech of Avini and mystic texts were considered. The type and extent of Avini's influence from these foundations was studied in classical Persian mystical texts such as Divan Sanai, Masnavi, Koliat Shams and Divan Hafez. The results of this research showed that Avini has given a special formulation to classical mystical themes and by applying them, has given a dynamic and lively aspect to these concepts based on his observations of war. Also, the extent of Avini texts' speech influence from classical mystical literature is so great that sometimes it seems that these texts are a kind of rewriting of classical mystical texts in modern language. Avini's artistic taste, along with his extensive studies in Persian literary texts, has shaped such a work.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Avivni
  • Leghaallah Love Mysticism and
  • Sacrifice
منابع و مأخذ
قرآن مجید.
آوینی، سید مرتضی (1393). گنجینۀ آسمانی، چاپ پنجم، تهران: نشر واحه.
آذین­فرد، عزیز (1397). هنر سبک آوینی در توصیفات گنجینه آسمانی، مجله رشد­ آموزش زبان و ادب فارسی، شماره 123: 68-75.
احمدخمسه، میترا (1379). درآمدی برزندگی و آثار مکتوب شهید آوینی، مجله رشد، آموزش زبان و ادب فارسی. دوره 31، شماره 3.
احمد خمسه، میترا (1398). معراج عشق راز ماندگاری روایت فتح شهید آوینی، نشر تیرگان.
انصاری، خواجه عبدالله (1375). صد میدان، با ترتیب و مقدمه و حواشی و تصحیح عبدالحیّ حبیبی، تهران: دنیای کتاب.
انیس دوویکتور (1399). روایت جنگ در دل جنگ با نگاهی به مستندهای سید مرتضی آوینی، ترجمۀ محمدمهدی شاکری، انتشارات واحه.
باغبانی، معصومه، جمشیدی، لیلا (1399). بررسی تطبیقی اندیشه­های مقاومت در شعریحیی­السماوی و محمدرضا شفیعی کدکنی، مطالعات ادبیات تطبیقی، دوره 14، شماره 56: 115-144.
تاج­الدینی، علی (1372). استعارات تأویلی، ناشر: انتشارات نماد اندیشه.
تاج­الدینی، علی (1390). همسفر خورشید، چاپ یکم، ناشر: انتشارات نماد اندیشه.
جعفریان، حبیبه (1389). سیری در آثار شهید آوینی، چاپ چهارم، ناشر: کتاب صبح.
حافظ، خواجه شمس­الدّین محمد (1362). دیوان حافظ، تصحیح: پرویز ناتل خانلری، تهران: خوارزمی.
حافظ، خواجه شمس­الدّین محمد (1374). دیوان­ حافظ، چاپ 16، به کوشش دکتر خلیل خطیب رهبر، تهران: انتشارات صفی علی‌شاه.
سجادی، سیدجعفر (1393). فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، تهران: طهوری.
سنگری، محمدرضا، آذین فرد، عزیز (1397). نقد و بررسی دریا دلان به صف شکن سید مرتضی آوینی، مجله رشد­ آموزش زبان و ادب فارسی، شماره 125: 32-35.
صائب تبریزی، میرزا محمدعلی (1373). دیوان اشعار، تصحیح: محمد عباسی، تهران: جواهری.
عطار، فریدالدین (1371). هیلاج نامه، تصحیح: احمد خوشنویس، تهران: سنایی.
عطار، فریدالدین (1374). منطق‌الطیر، تصحیح صادق گوهرین، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
عطار، فریدالدین (1397). تذکره الأولیا، چاپ دوم، قم: نشر کومه.
کاشانی، ابوطالب (1391). دیوان، تصحیح پرتو بیضائی، چاپ دوم، تهران: انتشارات سنایی.
کمانه، ریحانه (1399). عقل و عشق از دیدگاه مولانا و حافظ، مطالعات ادبیات تطبیقی، دوره14، شماره 56: 551-580.
مستقیمی، مهدیه­السادات، قربان نیا، تهمینه (1394). تحلیل عرفانی مسئلة لقاءالله و پیامدهای تصدیق و تکذیب آن از دیدگاه تفسیر بیان­السعاده، فصلنامة تخصصی تفسیر، علوم قرآن و احادیث، دوره 7، شماره 24: 141- 166.
مولانا، جلال‌الدین محمد بلخی (1386). کلیات شمس، تصحیح: بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران: هرمس.
مولانا، جلال‌الدین محمد بلخی (1390). مثنوی معنوی، تصحیح: رینولد نیکلسون، تهران: هرمس.
نسفی، عزیزالدّین (1372). انسان الکامل، ترجمۀ سید ضیاءالدین دهشیری، تهران: طهوری.
نصرآبادی، میرزا محمدطاهر (1317). تذکرۀ­ نصرآبادی، تصحیح وحید دستگردی، تهران: چاپخانه ارمغان.
هجویری، ابوالحسن علی بن عثمان (1396). کشف­المحجوب، به تصحیح دکتر محمود عابدی، چاپ هشتم، تهران: سروش.