ازجمله مسائل موردتوجه عمده نظریهپردازان مدرن انقلاب و جنبشهای اجتماعی، سرنوشت انقلابها بعد از پیروزی و برانداختن نظم موجود و تبدیل انقلاب به یک نظام سیاسی جدید است. اینکه یک جنبش انقلابی بعد از پیروزی بر نظام سیاسی مطرود، نظام جدیدی را خلق نموده و به حرکتهای انقلابی خاتمه میدهد و درواقع انقلاب مأموریتش پایانیافته به نظام ...
بیشتر
ازجمله مسائل موردتوجه عمده نظریهپردازان مدرن انقلاب و جنبشهای اجتماعی، سرنوشت انقلابها بعد از پیروزی و برانداختن نظم موجود و تبدیل انقلاب به یک نظام سیاسی جدید است. اینکه یک جنبش انقلابی بعد از پیروزی بر نظام سیاسی مطرود، نظام جدیدی را خلق نموده و به حرکتهای انقلابی خاتمه میدهد و درواقع انقلاب مأموریتش پایانیافته به نظام تبدیل میشود. بر همین اساس نظریههای مدرن انقلاب رأی به امتناع همزیستی انقلاب و نظام دادهاند؛ اما درک متفاوتی که از معنای انقلاب در نگاه رهبران انقلاب اسلامی وجود دارد باعث شده که در اندیشه مبتنی بر انقلاب اسلامی نهتنها رأی به پایان مأموریت انقلاب داده نشود، بلکه از نظریه «نظام انقلابی» دفاع بشود. این نوشتار میکوشد به روش کیفی و با استفاده از منابع اسنادی، ضمن بررسی انتقادی نظریات مهم انقلاب و جنبشهای اجتماعی و با تکیهبر نظریه جنبش اجتماعی و نگاه بدیع و خلافِ آمد امام خمینی به انقلاب اسلامی، امتناع همزیستی انقلاب و نظام بهمثابه یک قاعده کلی را رد کرده و چیستی و چگونگی همزیستی انقلاب و نظام در ایران را بررسی کرده و مدلی برای توضیح چگونگی تحقق نظام انقلابی ارائه بدهد.
سیاستگذاری اجتماعی و اجرای برنامههای رفاهی در کشور ما فقط چند دهه سابقه دارد. پس از انقلاب اسلامی و حین جنگ تحمیلی توجه به کاهش آسیب جنگ بر روی خانوادههای رزمندگان آسیبدیده از جنگ مدنظر قانونگذاران و سیاستگذاران کشور قرار گرفت و قوانین و آییننامههای متعددی به تصویب رسید. در این تحقیق درصددیم تا مضمونهای اصلی و سرمشق ...
بیشتر
سیاستگذاری اجتماعی و اجرای برنامههای رفاهی در کشور ما فقط چند دهه سابقه دارد. پس از انقلاب اسلامی و حین جنگ تحمیلی توجه به کاهش آسیب جنگ بر روی خانوادههای رزمندگان آسیبدیده از جنگ مدنظر قانونگذاران و سیاستگذاران کشور قرار گرفت و قوانین و آییننامههای متعددی به تصویب رسید. در این تحقیق درصددیم تا مضمونهای اصلی و سرمشق و الگوی سیاست اجتماعی معطوف به ایثارگران در ایران را آشکار کنیم. نتایج تحلیل اسناد بالادستی بخصوص قانون جامع خدماترسانی به ایثارگران به روش محتوای کیفی و تحلیل مضمون، نشان میدهد که حمایت اجتماعی از خانوادههای ایثارگران به شکل پرداخت مستمری و حمایتهای مالی، تبعیض مثبت به نفع ایثارگران و تبلیغ فرهنگ ایثار و شهادت مضامین اصلی سیاست اجتماعی معطوف به ایثارگران در ایران است. رویکرد تبعیض مثبت در تعیین گروه هدف و سطح نیازهای آنها و برنامههای توانمندسازی و خوداتکایی دارای اشکالاتی است که اثربخشی سیاست اجتماعی معطوف به ایثارگران را کمرنگ میسازد.