سید جعفر حسینی؛ بهزاد میکائیلی؛ سکینه اوجاقی؛ رقیه مهری
دوره 4، شماره 1 ، شهریور 1402، ، صفحه 33-58
چکیده
ا
امام خمینی(ره) به عنوان یک مجتهد جامع‌الشرایط نواندیش، آشنا به امور زمان و مقتضیات و واقعیات آن بود که ضمن طرح تئوری تعامل دین و سیاست؛ فصل تازه‌ای در اندیشۀ سیاسی به وجود آورد. آن حضرت با تأسی به آموزه‌های الهی و سیره ائمه اطهار (ع)؛ استقلال دولت‌های اسلامی و مقابله با نظام سلطه را مطرح و نظام جمهوری اسلامی ایران را بر پایۀ حفظ عزت، ...
بیشتر
ا
امام خمینی(ره) به عنوان یک مجتهد جامع‌الشرایط نواندیش، آشنا به امور زمان و مقتضیات و واقعیات آن بود که ضمن طرح تئوری تعامل دین و سیاست؛ فصل تازه‌ای در اندیشۀ سیاسی به وجود آورد. آن حضرت با تأسی به آموزه‌های الهی و سیره ائمه اطهار (ع)؛ استقلال دولت‌های اسلامی و مقابله با نظام سلطه را مطرح و نظام جمهوری اسلامی ایران را بر پایۀ حفظ عزت، سیادت مسلمانان و نفی هرگونه سلطۀ بیگانگان بنیان نهاد. معمار کبیر انقلاب اسلامی معتقد بود روابط مسلمانان با کشورهای غیر اسلامی باید بر اساس قاعدۀ «نفی سبیل» برنامه‌ریزی شود. تتبع در اندیشه‌های والای مدیریتی آن حضرت بیش از هر زمان دیگری ضروری به نظر می‌رسد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و برای گردآوری اطلاعات آن از ابزار فیش‌برداری بامطالعۀ کتابخانه‌ای استفاده شده است. این جستار درصدد پاسخ به این سؤالات است اولاً: جایگاه قاعدۀ نفی سبیل در تعالیم اسلامی کجاست؟ ثانیاً: اندیشه‌های امام خمینی(ره) در مورد قاعدۀ نفی سبیل چیست؟ یافته‌ها نشان می‌دهد قاعدۀ نفی سبیل یکی از اصول بسیار مهم فقهی در اسلام است که بر کلیۀ روابط بین‌المللی آن حکومت می‌کند و در اندیشه‌های مدیریتی امام خمینی(ره) نیز، روابط اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و نظامی مسلمانان با بیگانگان باید بر مبنای آن قاعدۀ طراحی شود که در این صورت، بیگانگان هیچ‌گونه راه استیلاء نخواهند داشت و همواره عزت، استقلال، شرافت و اصالت مسلمانان در تمامی عرصه‌ها حفظ خواهد شد.
سید جعفر حسینی؛ بهزاد میکائیلی
دوره 3، شماره 2 ، آذر 1401، ، صفحه 181-208
چکیده
تا اوایل قرن بیستم جنگ و توسل به‌زور، مهم‌ترین اصل حاکم بر روابط میان کشورها محسوب می‌شد اما وقوع دو جنگ جهانی با فاصلۀ اندک باعث شد تا واضعان منشور ملل متحد کاربرد زور را عامل ویرانگر روابط بین‌الملل شناخته و برای دوران پساجنگ، ممنوعیت توسل به‌زور را یکی از اصول بنیادین حقوق بین‌الملل قرار دهند. البته منشور ملل متحد، استثنائا ...
بیشتر
تا اوایل قرن بیستم جنگ و توسل به‌زور، مهم‌ترین اصل حاکم بر روابط میان کشورها محسوب می‌شد اما وقوع دو جنگ جهانی با فاصلۀ اندک باعث شد تا واضعان منشور ملل متحد کاربرد زور را عامل ویرانگر روابط بین‌الملل شناخته و برای دوران پساجنگ، ممنوعیت توسل به‌زور را یکی از اصول بنیادین حقوق بین‌الملل قرار دهند. البته منشور ملل متحد، استثنائا در مواردی اقدام به اعمال حق ذاتی دفاع مشروع و نظام امنیت جمعی را جایز میداند. هدف این مقاله پاسخگویی به این سؤالات است که اولاً: جایگاه توسل به‌زور و دفاع مشروع در حقوق بین‌الملل کجاست؟ ثانیاً: اقدام آمریکا در ترور سردار سلیمانی مشروع بوده یا رفتاری است برای موجه سازی توسل به‌زور در روابط بین‌الملل؟ روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و برای گردآوری اطلاعات از ابزار فیش‌برداری با تحقیق کتابخانه‌ای بهره گرفته شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد توسل به‌زور در حقوق بین‌الملل ممنوع بوده و حق دفاع مشروع دولتها فقط زمانی که مورد حملات مسلحانه قرار میگیرند؛ به رسمیت شناختهشده است؛ بنابراین اقدام امریکا مخالف صریح ماده 51 منشور بوده و هیچ تجانسی با دیگر اصول بین‌المللی ندارد.